Jambo ambalo lilinishangaza sana kuhusu Enlightenment yangu ni kwamba “nilichukuliwa” – hapakuwa na taswira, hapakuwa na kujaribu kuona au kusikia chochote haswa. Sikuwa hata nimekaa kwenye mto kwenye chumba changu cha kawaida cha kutahajudi. Nadhani kama ningekuwa najaribu sana basi isingetokea (angalau isingekuwa wakati huo)

Kawaida ingenichukua muda kuingia na kutulia kwenye Tahajudi lakini wakati huu mara tu nilipokuwa nimejisikia vizuri nilihisi kana kwamba nilikuwa nimerushwa kupitia viwango vya Ufahamu – juu na juu zaidi. Kila kiwango nilichofikia nilihisi tofauti – siwezi kusema ni vipi – labda nishati nzuri zaidi. Watu wengine tangu hapo wamesema walipata uzoefu wa kupanda kwa kasi lakini kwangu ilikuwa taratibu sana na niliweza kufurahia hisia za viwango tofauti. Halafu kwa haraka sana nilikuwa kwenye nafasi na hakuna kitu hapo, siwezi kukumbuka ni muda gani, sekunde chache tu, hapakuwa na ‘mimi’ hapo.

Kisha hii hisia kubwa ya Upendo. Ni kanuni ya kuunganisha kila kitu kwenye uumbaji wote. Nilielewa kuwa Upendo una viwango vingi. Katika kiwango cha juu zaidi inaweza kuitwa Mungu katika umbo. Upendo ni nguvu inayounganisha ambayo inaunganisha kila atomu pamoja na kuunda mawazo, hisia na kila kitu katika ulimwengu wa kimwili. Bila Upendo hakungekuwa na maumbo. Kisha nikaona kila kitu kinatoka Kwangu kwa maana ya juu kabisa.
Wow!