Ambayo hakuna maneno au hisia za kibinadamu za kuelezea, hata hivyo, ingawaje moja ambayo Moyo Wangu unaniuliza niandike asubuhi moja ambapo machozi ya furaha hudondoka kwenye kifua changu, ambapo matamanio ni kubaki milele bila kamwe kuachana, ndani ya umoja ambao unakuwa sababu ya kuwepo mtu, kutoka hupo siku zote kuunganika na Kuwa, katika kuruka…

Uzoefu wa kufa katika maisha ya yote ambayo hayakuwa Mimi kweli, ya hofu, viambatinisho, vya kile tunachoita majeraha, ya hadithi ambayo nilidhani ndio mimi, ilikuwa ni mpito wa muhimu, kwa sababu bila kifo kile cha ego nisingeweza kupanda na kupata uhuru ambao unawezekana tu kutoka kwa Roho, pale ambapo unakuwa na uzoefu kwamba hakuna kitu kinachokosekana tena, kwamba daima nilikuwa kamili, kwamba nilikuwa mkamilifu daima, na cha kushangaza Zaidi kuliko yote, utaftaji kwamba kwa kuwa nina kumbukumbu, sio tu kwenye safari hii, kama si katika Yote, Zawadi ya ajabu, ilikuwa na imekuwa ndani Yangu na Mimi ndani Yake, kwamba milele nilikuwa kwenye Umoja, kwamba ni Kitu Kimoja, kwamba Mimi ni UPENDO ule ule, kuzaliwa kwenye UHAI NA MWISHO… Kifo, Ufufuo na Uzima.

Sasa, mwishowe inaishi, Upendo unaotafuta kuwepo kwangu kote, hutoa maana kwa kila uzoefu, hata ule ambao Ego inatafsiri kama maumivu. Leo katika uhakika kamili Najua kuwa Kila Kitu kiliumbwa na Upendo, kwamba Kila kitu ni dhihirisho la Upendo na kwamba kila Kiumbe ambacho nilikutana nacho kwenye njia yangu kielelezo tu cha Mungu, na kuwa hivi, Vipi usiwe na UPENDO?

Nilirudi Nyumbani, kwa Moyo wangu, KUPENDA na kutoka hapo sitaondoka kamwe. Katika Zawadi hii ya Milele na ya Ajabu, hapa na sasa, mimi ni kifaa mikononi mwa Baba, Upendo ndani Yangu, kupitia Kwangu na karibu Yangu Mimi, Mapenzi Yake Kwangu milele, Paradiso, Mbinguni hapa Duniani.

Kuwa, Kuwa tu, Kiolezo (Beacon), Mwanga, UPENDO, MUNGU, kweli kama MIMI NILIVYO.

Bila woga
Hakuna viambatisho
Bila maumivu
Hakuna mateso